Hafta sonundan hafta sonuna, fırsat buldukça gidiyorum işte. Eğirdir Gölü'ne giden dağlı taşlı yolun sonunda masmavi bir silüetle karşılaşınca insan haliyle şaşırıyor. Gölün en manzaralı köşesine konuşlanmış askeri birliği görünce "keraneciler hep en kral yerleri parsellemiş, mehehe"diye düşünmeden edemedim... Güzel yani böyle; şirin. Ama şaka maka hayatımın en güzel göl levreğini burada yedim. Böyle adamlar fileto çıkarmışlar, incecik bi hamurla kaplayıp kızgın yağda kızartmışlar. Buna rağmen içinde bir damla fazla yağ yoktu. Oyhş yerken kendimden geçtim adeta da; Eğirdir Gölü diye girdik muhabbet yine yemeğe geldi. Ulan ne biçim adamım ya, galiba yine acıktım. Gidip bişeyler atıştırayım bari, esen kalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder