Üniversiteye adaptasyon sürecimi tamamlamakla birlikte pis perdeli öğrenci evime de yerleşmiş bulunuyorum dostlar! Battaniyesiz geçen ilk gecem ile her ne kadar üşümüş de olsam ev her zaman evdir diye düşünüyorum. Her öğrencinin mezun olduktan sonra mutlaka sahip olduğu güzel anılara sahne olabileceğini umuyorum. Gerçi ikinci dönem Portekiz'e gidene kadar burada kalacağım için de yeni evime çok bağlanmamayı planlıyorum işin doğrusu. Döndükten sonra işin bir haline çaresine bakarız diye düşünmekteyim. Her neyse; heycanımı sizinle paylaşmak istediğimden böyle bir yazı yazmak istedim. Ana fikir olarak artık kendi evimin duvarlarında AC/DC parçaları yankılanıyor!
